2. วันสมโภชนักบุญทั้งหลายมีจุดประสงค์เพื่อให้เกียรติบรรดานักบุญจำนวนมากมายที่ไม่ได้รับการประกาศหรือไม่ได้ได้รับการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ และไม่ได้มีการกำหนดวันฉลองใดๆ

       3. วันนี้เราจึงขอบพระคุณพระเจ้าที่ทรงมอบคนธรรมดาๆให้มีส่วนร่วมในความศักดิ์สิทธ์และพระสิริรุ่งโรจน์ในเมืองสวรรค์ในฐานะที่เป็นรางวัลสำหรับความเชื่อ

      4. การสมโภชนี้ยังสอนเราให้รู้จักให้เกียรติบรรดานักบุญทั้งหลาย โดยการดำเนินชีวิตตามแบบอย่างของท่านเหล่านั้นและโดยการขอให้ท่านช่วยภาวนาวอนขอพระพรจากพระคริสตเจ้าเพื่อเรา ในฐานะที่พระองค์ทรงเป็นคนกลางแต่ผู้เดียวระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์(1ทธ 2:5)

       5. พระศาสนจักรยังคงเตือนใจเราว่าการที่พระเจ้าทรงเรียกร้องเราให้เป็นคนศักดิ์สิทธิ์นั้นเป็นเรื่องสากลสำหรับทุกคน ซึ่งหมายความว่าเราทุกคนต่างได้รับการเรียกให้ดำเนินชีวิตในความรักของพระองค์และทำให้ความรักเป็นจริงในการดำเนินชีวิตกับทุกคนที่อยู่รอบข้างเรา ความศักดิ์สิทธิ์เกี่ยวพันธ์กับคำว่า “บริสุทธิ์” เราเติบโตในความศักดิ์สิทธิ์เมื่อเราดำเนินชีวิตด้วยความบริสุทธิ์ในความซื่อสัตย์ ความยุติธรรม ความรัก ความเมตตา และความเห็นอกเห็นใจที่แสดงออกด้วยการแบ่งปันพระพรต่างๆที่เรามีให้ผู้อื่น

ข. ทำไมเราจึงต้องให้เกียรตินักบุญทั้งหลาย   

         1. บรรดานักบุญมอบความไว้วางใจในพระคริสตเจ้าและดำเนินชีวิตอย่างวีรบุรุษในความเชื่อ น.เปาโลขอให้เราต้อนรับ รับใช้และให้เกียรติบุคคลที่ดำเนินชีวิตโดยมอบความไว้วางใจในพระเยซูเจ้า บรรดานักบุญมีความสุขอยู่ในเมืองสวรรค์ในฐานะที่เป็นรางวัลของความเชื่อ

         2. บรรดานักบุญเป็นรูปแบบในการดำเนินชีวิตของเรา พวกเขาสอนเราด้วยชีวิตที่แสดงออกถึงความรักที่มีต่อพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์ มีความรัก ความเมตตา และการให้อภัยอย่างไม่มีเงื่อนไข

         3. บรรดานักบุญเป็นคนกลางผู้เสนอวิงวอนต่อหน้าพระเยซูเจ้าเพื่อเรา เป็นคนกลางระหว่างพระเจ้ากับเรา (ยก 5:16-18; วว 8:3-4) เป็นเครื่องมือที่พระเจ้าทรงใช้เพื่อทำอัศจรรย์ในปัจจุบัน

ค. ปฏิบัติ                   
         1. “ต้องเป็นนักบุญ” พระเยซูเจ้าประกาศว่า “ท่านจงเป็นคนดีอย่างสมบูรณ์ ดังที่พระบิดาเจ้าสวรรค์ของท่าน ทรงความดีอย่างสมบูรณ์เถิด” (มธ 5:48) น.ออกุสตินขอร้องว่า “ถ้าพวกเขาและพวกเธอยังเป็นนักบุญได้ แล้วทำไมฉันจะเป็นนักบุญไม่ได้เล่า” (Si iste et ista, cur non ego?).

          2.  “ทำตามนักบุญเทเรซาทั้งสาม” เราสามารถปฏิบัติตนเป็นนักบุญได้ตามแบบอย่างของนักบุญเทราซาทั้งสามท่าน ได้แก่ 1) น.เทเรซาแห่งอาวิลลา: จงเติมแบตเตอร์รี่ฝ่ายจิตใจของท่านทุกวันด้วยการภาวนา ออกพระนาม สดับฟังและการพูดคุยกับพระองค์ 2) น.เทเรซาแห่งเลอซิเออ: จงเปลี่ยนกิจการทุกประการของท่านให้เป็นการภาวนา โดยการถวายทุกสิ่งแด่พระเจ้า เพื่อพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์ และเพื่อความรอดพ้นของวิญญาณ และโดยการกระทำตามพระประสงค์ของพระเจ้าให้ดีที่สุดอย่างเต็มความสามารถ 3) น.เทเรซาแห่งกัลกัตตา: จงทำสิ่งธรรมดาด้วยความรักที่ยิ่งใหญ่