“หลานรัก ถ้าย่าจะบอกความลับทั้งหมด ย่ากลัวว่าความลับที่ยิ่งใหญ่กว่าที่ย่าจะบอกหลานต่อไปในภายหลังนั้นจะเสียไป ย่าอยากให้หลานไปคิดเอาเองก่อนนะว่าแตงกวาลูกใหญ่ๆจะเข้าไปอยู่ในขวดนั้นได้อย่างไร ย่ามั่นใจว่าหลานจะค้นพบคำตอบ และเมื่อไรที่หลานรู้คำตอบ ย่าจะบอกหลานถึงความลับที่ใหญ่กว่าให้หลานฟัง”

             หนึ่งอาทิตย์ต่อมา ในขณะที่ชาโรนได้เดินเก็บดอกไม้ในสวนของคุณย่า เธอได้เห็นขวดใบหนึ่งที่มีกิ่งและผลแตงกวาเล็กๆสอดใส่อยู่ในขวดนั้น เธอรู้คำตอบแล้วว่าคุณย่าได้ทำอย่างนี้เอง จากผลแตงกวาเล็กๆค่อยๆเติบโตอยู่ภายในขวดนั้น เธอดีใจมากรีบหาคุณย่า กระโดดโลดเต้นไปด้วยความยินดี

            “คุณย่า หนูรู้ความลับข้อแรกแล้ว ตอนนี้คุณย่าจะบอกความลับสำคัญที่คุณย่าสัญญาไว้ได้หรือยัง หนูคอยแทบไม่ไหวแล้ว” คุณย่าจึงได้บอกถึงความลับที่สำคัญให้หลานได้ฟังดังนี้

              “ความลับที่ว่านั้นก็คือ นิสัยที่ดีที่ได้เริ่มต้นในตัวของหลานนั้นก็เหมือนกับการใส่ลูกแตงกวาเล็กๆนั้นเข้าไปในขวด ทีละเล็กทีละน้อย มันก็ค่อยๆเติบโตขึ้นในขวดนั้น และเมื่อหลานโตขึ้นๆก็จะไม่มีใครที่จะเอามันออกจากตัวหลานได้”

“และความลับก็คือ หลานเอ๋ย ถ้าหลานต้องการที่จะมีความสุข หลานจะต้องใส่นิสัยหรือสิ่งที่ดีๆเข้าไปในตัวของหลาน”
(เรื่องเล่าจาก Mark Link, SJ)

              พระวาจาของพระเจ้าในวันอาทิตย์นี้ พระเยซูเจ้าทรงบอกพวกเราถึงความลับที่ไม่เหมือนที่คุณย่าของชาโรนบอกหลานของเธอ
             
               พระเยซูเจ้าทรงหว่านเมล็ดพืชแห่งพระอาณาจักรของพระเจ้าลงในจิตใจของเราแต่ละคนแล้ว  เมล็ดพืชแห่งพระอาณาจักรของพระเจ้านี้กำลัง “งอกและเติบโต” อยู่ภายในตัวเรา
หน้าที่ของเราหล่อเลี้ยงสิ่งนี้ให้เติบโตด้วยการภาวนาและกิจการที่ดีงามเพื่อให้อาณาจักรของพระเจ้านี้เติบโตอยู่ภายในจนไม่มีใครมีเอาออกไปจากตัวเราได้
 
                อาณาจักรของพระเจ้าคืออะไร ครั้งหนึ่งเมื่อมีข้อถกเถียงกันเรื่องการของที่มีคนมาถวายพระในยุคนั้นว่ากินได้หรือไม่ได้ นักบุญเปาโลได้ใช้โอกาสนั้นสอนว่า “เพราะอาณาจักรของพระเจ้าไม่ใช่เรื่องการกินการดื่ม แต่เป็นความชอบธรรม สันติและความชื่นชมยินดีในพระจิตเจ้า (โรม 14:17)

                 ดังนั้นสามคุณลักษณะที่สำคัญของพระอาณาจักรของพระเจ้าก็คือ “ความชอบธรรม สันติสุข และความชื่นชมยินดีในพระจิตเจ้า” พระเจ้าทรงหว่านทั้งสามสิ่งนี้ลงในจิตใจของเราทุกคนแล้ว รอเวลา รอการบำรุงหล่อเลี้ยง เพื่อการเจริญเติบโต นั้นคือ การภาวนาและกิจการดีของเราแต่ละคน นี้เป็นพันธกิจของเราแต่ละคนที่จะต้องกับผิดชอบตัวเรา

               ครั้งหนึ่งฟารีสีถามพระเยซูเจ้าว่าพระอาณาจักรของพระเจ้าจะมาถึงเมื่อไร คำตอบของพระเยซูเจ้าคือ ‘พระอาณาจักรของพระเจ้ามิได้มาอย่างที่จะสังเกตเห็นได้ ไม่มีใครจะพูดว่า “พระอาณาจักรอยู่ที่นี่ หรืออยู่ที่นั่น” เพราะพระอาณาจักรของพระเจ้าอยู่ในหมู่ท่านทั้งหลายแล้ว’ (ลก 17:20-21)

                 คำพูดของพระองค์ในตอนนี้เป็นคำพูดที่ท้าทายชวนให้คิดอย่างมากทีเดียว อาณาจักรของพระเจ้ามองไม่เห็น แต่อยู่ท่ามกลางเราแล้ว คำว่าหมู่พวกท่านแล้วน่าจะเป็นการบ่งบอกให้เราได้แสดงพระอาณาจักรของพระเจ้าออกมา มิใช่ให้เก็บอยู่ในใจเท่านั้น

                ดังนั้นพระองค์ปรารถนาให้เราคริสตชน ไม่ว่าจะสังกัดวัดไหน เป็นสมาชิกองค์กรอะไร เราต้องอยู่ด้วยกัน ด้วย “ความชอบธรรม สันติสุข และชื่นชมยินดีในพระจิตเจ้า” ถ้าครอบครัวใด หมู่คณะใด มีคุณลักษณะสามประการนี้ ที่นั้นอาณาจักรของพระเจ้าก็จะปรากฏขึ้นให้ทุกคนสัมผัสได้