Share this post

"นำพระเยซูไปด้วย" 
บทเทศน์สัปดาห์ที่ 4 เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้า
ก. ความสำคัญ
         1. อาทิตย์นี้บทอ่านเตือนเราว่าพระเยซูเจ้าทรงบังเกิดมาทุกๆวันในชีวิตประจำวันของเราทุกคนที่เปิดหัวใจต้อนรับพระองค์และดำเนินชีวิตตามคำสั่งสอนของพระองค์  บทอ่านในวันนี้ยังแนะนำเราว่าวันคริสต์มาสควรที่จะดลใจเราให้นำเอาพระวาจาของพระเจ้าไปปฏิบัติดั่งเช่นพระมามารีย์และพระเยซูได้ทรงกระทำ นั่นคือความนอบน้อมเชื่อฟังอย่างเต็มอกเต็มใจ ด้วยความชื่นชมยินดี ด้วยใจกว้างขวางไม่เห็นแก่ตัว

ข.พระคัมภีร์และคำสอน
      1. บทอ่านที่หนึ่ง (มคา 5:1-4ก): ประกาศกยืนยันกับชาวยิวว่าพระเจ้าจะทรงสัตย์ซื่อต่อคำสัญญาของพระองค์ นั้นคือจากหมู่บ้านเล็กๆที่ไม่มีความสำคัญอะไรชื่อเมืองเบธเลเฮมจะเป็นเมืองที่พระผู้ปกครองที่ทุกคนรอคอยมานานบังเกิดขึ้นจากเมืองเล็กๆนี้
      2. บทสดุดี (สดด 80): เป็นบทภาวนาที่กษัตริย์ดาวิดสวดวอนขอพระพรจากพระเจ้า ให้พระองค์ทรงปกป้องคุ้มครองแล้วท่านจะไม่มีวันละทิ้งพระองค์
      3. บทอ่านที่สอง (ฮบ 10:5-10): น.เปาโลเตือนใจเราให้ขอบพระคุณพระเยซูคริสต์ที่ได้อุทิศชีวิตเป็นเครื่องบูชาบนไม้กางเขนด้วยความนอบน้อมเพื่อไถ่บาปเรา ด้วยความเต็มใจและความปรารถนาอย่างยิ่งที่จะกระทำตามพระประสงค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า (ข้าพเจ้ามาเพื่อปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระองค์) พระคริสต์ทรงมอบตัวของพระองค์ตนเองเป็นเครื่องบูชาแทนพิธีถวายบุชาอื่นๆที่กระทำกันแต่ดั่งเดิม  
      4. พระวรสาร (ลก1:39-45): น.ลูกาสอนเราถึงหญิงสองคนที่ได้มาพบกันเพื่อเฉลิมฉลองและแสดงความเชื่อในองค์พระผู้เป็นเจ้า สำหรับพระแม่มารีย์นั้นไปพบเพื่อช่วยเหลือนางเอลีซาเบธผู้เป็นญาติที่กำลังตั้งครรภ์อย่างอัศจรรย์ในขณะที่มีอายุมากแล้ว สำหรับ น.ลูกาแล้วท่านยืนยันว่าความเป็นศิษย์ที่แท้คือการรับฟังพระวาจาของพระเจ้าและนำไปปฏิบัติอย่างที่พระแม่มารีย์ได้ปฏิบัติมาแล้วนั้นเอง

ค. ปฏิบัติ     
      1. “นำพระเยซูไปให้ผู้อื่น” อย่างที่พระแม่มารีย์กระทำ คริสต์มาสเป็นโอกาสให้เรา ได้เติมชีวิตของเราด้วยจิตวิญญาณของพระเยซู ให้พระองค์เข้ามาบังเกิดในหัวใจของเรา จากนั้นให้เราแบ่งปันความรักให้บุคคลรอบข้างที่เราได้พบหรือติดต่อสัมพันธ์ด้วย เป็นการแบ่งปันความรักด้วยใจสุภาพถ่อมตน ด้วยการรับใช้ช่วยเหลือ ด้วยการยกโทษให้อย่างไม่มีเงื่อนไข ให้เราใช้เวลาที่เหลือนี้ด้วยการออกไปเยี่ยมเยือนผู้อื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนเจ็บไข้ได้ป่วย คนยากไร้ นำความหวังและทำให้พวกเขาได้เข้ามาใกล้ชิดพระเจ้า

      2. “ต้องสนับสนุนคนลูกหลาน” เราต้องให้โอกาสเด็กและเยาวชนเหมือนกับนางเอลีซาเบธที่ได้แสดงความรับผิดชอบต่อครอบครัว ในฐานะคุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยาย คุณพ่อคุณแม่ ครูบาอาจารย์และผู้นำจะต้องรับผิดชอบบุคคลต่างๆที่อยู่ในความดูแลของเรา โดยการสนับสนุนให้กำลังใจ ให้แบบอย่าง ให้การอบรมบ่มเพาะ ทำให้พวกเขาได้รู้จักคุณค่าของตนเองและใกล้ชิดพระเจ้าให้มากยิ่งขึ้น

      3. “สำนึกถึงคำว่าพระเจ้าสถิตกับเรา” พระเจ้าประทับอยู่กับเรา (หรือเอ็มมานูแอล) ทางศีลมหาสนิท พระคัมภีร์ และการภาวนาร่วมกัน ให้เราได้นำพระเยซูเจ้าในตัวของเราไปมอบให้ผู้อื่นที่อยู่รอบตัวเราโดยกิจการแห่งความรัก ความใจดีและการให้อภัย